Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Έρχονται απ’ το μέλλον



Έρχονται απ’ το μέλλον
-------- Του Γιάννη Ποταμιάνου

Έρχονται,
---- έρχονται μέσα στο θέρος
οι κατατρεγμένοι,
------- οι αποδιοπομπαίοι,
------------------- οι μοναχικοί
Όσοι στον καύσωνα μέσα
------------------- οδοιπορούν
Όσοι στους γλαυκούς παγετώνες
------------------- ορειβατούν

Οι ουρανόμηκες,
οι ωτακουστές που αφουγκράζονται
------------------- του αϊτού το πέταγμα

Οι φωτολάγνοι
που λαχταρούν της αστραπής
------------------- το ξάφνιασμα

Έρχονται
----- έρχονται οι πουλημένοι
στις αγορές των σωμάτων
Οι ρότορες της κίνησης
-------------- των διανοημάτων
οι αντίθετοι πόλοι
---- της διαλεκτικής
--------------- των νοημάτων

Έρχονται
---- τραντάζοντας την νηνεμία
οι αιθεροβάμονες γλάροι
---- με την αρμύρα στο στόμα
Έρχονται
---- με του αμνού την ηρεμία
οι μύστες των ιδεών

Έρχονται, έρχονται
Οι κτίζοντες σταλαγμίτες
---- με την υπομονή της σταγόνας
Έρχονται
Οι σμιλευτές των βράχων
------- με την επιμονή των ανέμων
Έρχονται
Οι ηλιολάγνοι και οι κρασοποιοί
------ που κρατάνε τη φλόγα
------------- στην καρδιά αναμμένη

Έρχονται
έρχονται ψιθυρίζοντας
------------- όνειρα μυστικά
Οι προφήτες των εικασιών
Οι την μοίρα προλέγοντες,
--------------- οι δαφνοφάγοι
Έρχονται κομίζοντας
------ τα νέφη της καταιγίδας
Έρχονται με την ελπίδα της βροχής

Έρχονται
έφτασαν οι κυνηγημένοι ταύροι
---------- με την αστραπή στο μάτι
Έφτασαν καλπάζοντας
Να! Ορμάνε στην αρένα κυνηγώντας
---------- τους έντρομους ταυρομάχους

--------------- 24 Μαΐου 2011
------------- Γιάννης Ποταμιάνος

Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Οι εναπομείναντες



Οι εναπομείναντες
Του Γιάννη Ποταμιάνου


Ξανάρθαν απόψε
να μου θυμίσουν το παλιό μου χρέος
Κρατιόνταν χέρι με χέρι
σαν τις Σουλιώτισσες στο Ζάλογγο

Κι’ η νύχτα νοτισμένη
με ιδρώτα και μνήμες

Έσερναν το χορό ανάεροι
κι έπεφταν στο κενό ένας ένας
................. λαμπιρίζοντας
Σαν πεφταστέρια
Η αυτοθυσία τους να φωτίζει
................... το αύριο
κάθε σύντροφος και λαμπάδα
να φωτίζει τα όνειρα

Μα όσο πλησιάζει το πρωί
οι Σουλιώτισσες λιγοστεύουν
Τελειώνουν τα τραγούδια
κι’ η μέρα ξεχωρίζει τα χέρια

Σφίγγουν οι παλάμες σε γροθιές
να φοβερίζουν τη μέρα
καθώς ανοίγουν οι κουρτίνες
και μπαίνει απ’ τις γρίλιες η ζωή

Τότε φεύγουν ένας ένας λυπημένοι
κι’ οι εναπομείναντες ονειροφύλακες.
Περιμένουν την επόμενη νύχτα,
για να ξοφλήσουν
........... το παλιό τους χρέος
Να γίνουν στα όνειρα ολοκαύτωμα

12 Δεκεμβρίου 2010
Γιάννης Ποταμιάνος

Τρίτη 24 Μαΐου 2011

Μνήμες



Μνήμες
Του Γιάννη Ποταμιάνου

Εξαϋλώθηκε η ζωή κι έγινε μνήμη
Εικόνες που μας λυτρώνουν
τα μάτια σου
Αχ τα μάτια σου, πάντα φωτεινά
Έρχονται σε στιγμές ανύποπτες
Τρυπούν τους τοίχους και τις στέγες
Ανυπότακτες εικόνες, αναρχικές
Αμφισβητούν τους νόμους
του χωροχρόνου
Περιφρονούν την ψυχανάλυση
Και έρχονται φωτίζοντας
τα όνειρα

Κι’ αυτό το ψεύδισμα της φωνής σου
Γίνεται νανούρισμα τα βράδια
τα μοναχικά
Φλοίσβος που ψιθυρίζει μυστικά
ποιήματα
Και τα χρώματα πολλά
και τα αρώματα
Πλουτίζουν τους θρυμματισμένους πίνακες
της μνήμης
Ξεχορταριάζουν τις παλιές διαδρομές
του έρωτα

Και σπάει τα φράγματα ο χείμαρρος
Κατρακυλάει στις κοιλάδες
του προσώπου μας
Δάκρυα, μπουκέτα αρμυρής
συγνώμης
Οι μνήμες
πυρπολούνται στο καμίνι του πόθου
και φωτίζουν το έρεβος
της παρακμής μας

12 Δεκεμβρίου 2009
Γιάννης Ποταμιάνος

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Η νύχτα - ποίημα


Η νύχτα
      Του Γιάννη Ποταμιάνου

Η νύχτα θερίζει ανθοδέσμες
από αφανέρωτους πόθους
Στην αχαλίνωτη κόλαση
των υπόγειων διαδρομών
Τα σώματα χορεύουν τυλιγμένα
στα ολόλευκα σεντόνια
Εκτίθενται στις κόκκινες ανταύγειες
σφριγηλά,
αφημένα στις ανατριχίλες τους

Άγγελοι σαλπίζουν
στους υπνωμένους ανέμους
της ψυχής
Και ανεβαίνουν οι κλίμακες
των άνομων φαντασιώσεων
Τεντώνονται τα όρια
της προσμονής
Μέχρι να κατρακυλήσει το όνειρο
σε ονείρωξη ενοχής

Απολαμβάνει η ψυχή
την ταπείνωση
της εξάρτησης από την ύλη της
Εκθέτει τα μυστικά της
οικιοθελώς
για να γίνουν εργαλεία ηδονής,
στα χέρια του αλλότριου υποκειμένου

Απαλλοτριώνεται, χάνεται
στη συνεύρεση
με το αλλότριο
Καταβροχθίζει  λαίμαργα
κομμάτια αγάπης,
σε συμπόσιο ανθρωποφαγίας
Ώστε τα δύο εις ένα έσονται
Τα εμείς να γίνουν εγώ
ψημένα στο καμίνι της ηδονής

Λίγο πριν το λυκαυγές
διαλύσει τους μύθους
της ταύτισης
επιστρέφουν οι ψυχές
στα κελύφη των σωμάτων τους
     
                       6 Ιανουαρίου 2009
                       Γιάννης Ποταμιάνος


Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Αμετανόητος Προμηθέας


Αμετανόητος Προμηθέας
                              Γιάννης Ποταμιάνος

Απ’ τις γαρδένιες στα γιασεμιά
Περιπολούσε το ολόγιομο
                                           φεγγάρι
Όταν ξαφνικά ένοιωσα την απουσία του
Έλειπε και πάλι το συκώτι μου

Επιταχύνθηκε η μαρμαρυγή
                                         των αστεριών
Θόλωσε το φεγγάρι
Καθώς πλήρωνα με τα σπλάχνα μου
                                           το τίμημα
Ύβρις μου η αμφισβήτηση
                             της τάξης του ουρανού
Η φωτιά που ελευθέρωσα,
                             πυρπόλησε τα νέφη
Ανατράπηκαν οι προαιώνιες ισορροπίες
Καθώς φωτίστηκε το σκοτάδι
                                        της αμάθειας

Με την ηδονή της προσφοράς
 βάλσαμο
                                        στα σωθικά μου
Άφησα το φεγγάρι αιχμάλωτο
                             στην τροχιά του
Να μετράει τους κύκλους
                         της αέναης ακινησίας του,
Και με το βάρος της έλλειψης
                                         στα σωθικά μου,
αφέθηκα στην αγκαλιά του μορφέα

Φυγάδευσα τον Ενεστώτα
                                      στον Αόριστο
Καβάλησα το παιδικό μου ποδήλατο
Και δραπέτευσα στις γειτονιές
                                       των παιδιών
Ώσπου στο καλντερίμι του ουρανού
Άκουσα τον ασύμμετρο καλπασμό
                    των αλόγων του Φαέθοντα
Και κάπου στο βάθος αφουγκράστηκα
τον αμείλικτο κεραυνό του Δία
Να επαναφέρει στην πορεία του
το εξοστρακισμένο άρμα  του Ήλιου

Όλα πια, στη θέση τους
Κι εγώ αρτιμελής αλλά αμετανόητος
                                                Προμηθέας
έστησα τον πάγκο μου στην αγορά,
για να προσφέρω και πάλι
                     το αναγεννημένο συκώτι μου
προσάναμμα στην πυρπόληση
                       της νέας τάξης των θεών

                               13 Απριλίου 2010