Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Με τη μοίρα των αφελών




Με τη μοίρα των αφελών
                           Του Γιάννη Ποταμιάνου

Με τη μοίρα των αφελών
                             πορεύτηκα
στις γειτονιές του φεγγαριού

Εραστής της αθωότητας
                 στις λέξεις ξοδεύτηκα
Τη λαχτάρα μου κομίζοντας
Στον ώμο της στέρησης
                                  αφέθηκα

Απ των αλόγων τα ήρεμα,
                           λυπημένα μάτια
την μελαγχολία μου ενωτίστηκα

Κι’ η αγάπη μου η άδολη
των κοριτσιών
             τα σκονισμένα γόνατα
                                    προσκύνησε

Στου χορταριού την οσμή
                                και τη γεύση
η λαχτάρα μου υποκλίθηκε
Όταν σκύμνος λιπόσαρκος,
             ημίγυμνος βλαστολογούσα

Στου μελωδού τις κλίμακες
υψηπετούσαν
              οι σεμνές ματιές μου
Καθώς με τα πρώτα καρδιοχτύπια
ιερουργούσε η αγνότητά μου
                                  τον έρωτα

Αγάπη μυστική και ανομολόγητη
Πηγές αστείρευτες
                       τα υγρά μου μάτια

Με τη μοίρα των αφελών
                              πορεύτηκα
στις γειτονιές του κόσμου
σφάζοντας στο γόνατο
               τα παιδικά μου όνειρα
σαν τα αρνιά του Πάσχα

                 21 Μαΐου 2011
               Γιάννης Ποταμιάνος