Αυτές τις μέρες

Αυτές τις μέρες  

Αυτές τις μέρες

έστησε καρτέρι η παγωνιά

Χάνονται φίλοι

στους παγωμένους δρόμους

Αυτές τις μέρες

μας φοβερίζει το δάχτυλο του ανέμου

Δες πως μαλακώνει η έπαρση

[Ίσως η αυταπάτη ευδοκιμεί στη θαλπωρή]

Στο ξύλινο κρεβάτι

ακρωτηριάζει το όνειρο ο Προκρούστης,

καθώς η νύχτα επιμένει πολική

στο άστοργο λευκό του πάγου

Ποιος θα μιλήσει απόψε

για τις λευκές νύχτες;

Ο θάνατος θερίζει

άστεγους, άνεργους και μετανάστες

Να παραδώσουμε επιτέλους

τον ανθρωπισμό στο νόημά του

Γιατί αν παραβλέψεις έστω κι ένα άνθρωπο

Τι θα απομείνει απ τον ανθρωπισμό;

Ένας απλός ισμός σαν τόσους άλλους

Άδειο πουκάμισο

με λαμπερά παράσημα

να το φουσκώνει ο άνεμος

Μα η εξουσία επιμένει αποσάρκωση

Γι’ αυτό

αυτές τις μέρες νοστάλγησα

ανθρωπισμό  ενσαρκωμένο

                           23 Δεκεμβρίου 2012

                            Γιάννης Ποταμιάνος