Σάββατο 29 Ιουνίου 2013

Σε στάση εμβρυακή


Σε στάση εμβρυακή   

Εκείνο που με πονά
αστράφτει
                 στα ασημώματα της νύχτας
Όταν σε στάση εμβρυακή
φοβάμαι
                  στο σπαραγμό των άστρων

Αφού πίσω απ’ την πλάτη μου
        το σκοτάδι συνωμοτεί με τη σκιά
χρεμετίζουν τ’ άλογα
έρχονται καβαλάρηδες
                   καλπάζοντας στο μισοΰπνι,
κι αλυχτάνε απορημένοι οι σκύλοι
                                              την πομπή
ώσπου χάνομαι σε ποδοβολητά
                              και ιαχές, υπνώδης.

Τότε είναι που υπερώο τ’ όνειρο
                  με μυθοπερπατά στα νέφη
και η ουρανομήκης Χίμαιρα
                  μου ετοιμάζει ανεμογλέντι,
ταξίδι αυγινό
                       σε γκρεμούς απάτητους
σε αστραποβλόλημα γαλάζιας
                                               αστραπής

Ώσπου με αποθέτει το θεριό
                      στο ριζιμιό του βράχου
ολόγυμνο
                να νυχτομαχώ τον αίλουρο
σε μήτρα
               πολυγαμική και ερημόκαρπη

Συνωμοτεί απόψε το φεγγάρι,
έτσι που ψυχόληπτος  
                        να στιχουργώ κατάνυξη

                               5 Ιουλίου 2012

                            Γιάννης Ποταμιάνος

2 σχόλια:

  1. Υπέροχοι στίχοι που αποπνέουν έντονο αισθησιασμό και λυρισμό !!! Εξαιρετικός ο πίνακας του Γιώργου Ρόρρη .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ Ελισάβετ για το όμορφο σχόλιό σου. Πράγματι ο πίνακας του Γιώργου Ρόρρη είναι εξαιρετικός και μας λέει τόσα πολλά .....!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή