Μικρό ερωτικό

Μικρό ερωτικό  

Έτσι με τον άνεμο να φουσκώνει

                                                       τα μαλλιά σου

Στροβιλίζεσαι στου κάμπου τα αλώνια

Κι ο θαυμασμός των παιδιών σε ανυψώνει

                                                       ως το σύννεφο

Όπως χαρταετός πολύχρωμος με ζύγια

                                                                 και φτερά

Όλοι σε καλούν φωνάζοντας και προσμένουν

                  ένα νεύμα σου να μπούνε στο χορό

Πιάνοντας τη μέση σου κι αγγίζοντας

                                                          τα στήθη σου

Ανεβάζοντας έτσι τους σπασμούς

                                                         της καταιγίδας

Που ‘ρχεται και φουσκώνει τις καρδιές

                                                          των ναυτικών

Έτσι ακριβώς στήθος με στήθος,

                                                       γη και ουρανός

                               κοιτάζονται βαθιά στα μάτια

Όπως κριάρια που βρίσκονται

                                                 σε οίστρο ερωτικό

Κι αντιλαλούν στους βράχους οι κρότοι

                                                  των κεράτων τους

Στη μεγάλη μάχη των κατακτητών

                                                  της μεσοποταμιάς

Που κολυμπάνε στα ποτάμια σου

                           και ρέουν στις σκιερές κοιλάδες

                             των καλλίγραμμων μηρών σου

Εσύ με τον άνεμο να φουσκώνει

                                                            τα πανιά σου

                         ταξιδεύεις παρέα με το σύννεφο

Κι εγώ άνυδρο νησί

            να καρτερώ τις ψιχάλες της αγάπης σου

                                                Γιάννης Ποταμιάνος