Ο αιθεροταξιδευτής

Ο αιθεροταξιδευτής

Ο αιθεροταξιδευτής Ηλιάτορας

                                         ο νεφεληγερέτης

Στου γλαυκού ουρανού την παγωνιά

                                                          θάλλει                           

μοιράζοντας απλόχερα την θαλπωρή του

Το λυκαυγές

στον αμπελώνα των γαλαξιών

                                                  μεθυσμένος

                        απ’ τα τσαμπιά των άστρων

ο υπέρλαμπρος ταξιδιώτης τραγουδάει

                              το θαμβός της ψυχής του

Όμως κάθε απόβραδο

                      στις φυλλωσιές των δέντρων

παντρεύει το τραγούδι του

                                         με θλίψη μυστική

για να ιαίνεται η έπαρσή του

                             στα νυχτερινά τραγούδια

Ώστε

με το πλήρωμα του χρόνου, ταπεινός

                   στην αναπόφευκτη φθορά του,

να επιστρέψει ειρηνικά στην αγκαλιά   

                         της επουράνιας Ιθάκης του

Έτσι λοιπόν,

μετάρσιος ο Ήλιος ο Ηλιάτορας

                 στο αέναο της απεραντοσύνης,

ολόγυμνος ο καψερός

                          στους παγερούς λειμώνες  

δρέπει ζείδωρος την αμείλικτη θνητότητα

                     «θανάτω θάνατον πατήσας»

                             18 Ιανουαρίου 2013

                             Γιάννης Ποταμιάνος