Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

Μαζί σου


Μαζί σου

Πρώτα κατέρρευσε ο ουρανός
              ύστερα τ' άστρα έσβησαν
Ένα - ένα
              κατάπιαν τον εαυτόν τους
Έγιναν μαύρες τρύπες
κι εσύ έκλαιγες
               στην άκρη του κρεβατιού
Και κατόπιν σκοτάδι
Ξάπλωσες δίπλα μου,
                             η μουσική έπαιζε
Και εσύ σφιγγόσουν πάνω μου
                                     και γελούσες
Κι ύστερα έσμιξαν τα δάχτυλα
         Και πετώντας δραπετεύσαμε
Μακριά, πάντα νότια
                  στο δρόμο των πουλιών
Στις ζεστές θάλασσες
             όπου τ' άστρα άναβαν ξανά
Ένα - ένα
Και το φεγγάρι στη θέση του
Και ο ουρανός ξαναγεννιόνταν
                                           μαζί σου
Και εσύ σφιγμένη πάνω μου
                    έκλαιγες και γελούσες


                          Γιάννης Ποταμιάνος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου